دریاچه گهر ، یکی از زیباترین دریاچه های مرتفع ایران ، در میان منطقه حفاظت شده اشتورانکوه در ارتفاع 2400 متری از سطح دریا واقع شده است. گهر شامل دریاچه های گهر علیا (کوچک) و گهر سفلی (بزرگ) است. این دریاچه طبیعی از برف ذوب شده اشتورانکوه و تجمع آب در پشت سد یا آب بندی که از رانش زمین تشکیل شده است ایجاد شده است به طوری که آب ورودی فراوان در این دریاچه دلیل سرریز شدن آن به دریاچه پایین یا گهر اصلی است. دریاچه گهر مانند حوضچه ای است که از چشمه های آب اشترانکوه ، آبشارها و چاه های چشمه پر شده است و حجم آب آن در تابستان و زمستان ثابت است و بیشترین سطح دریاچه در زمستان یخ می زند. ساحل این دریاچه به جز ورودی دریاچه (ضلع غربی) و قسمت جلویی آن (قسمت شرقی) دارای سواحل شنی و سایر سواحل صخره ای است. در محاصره بودن دریاچه در میان کوههای اشتورانکوه ، گیاهان و جانوران مختلف ، درختان و گلهایی از قبیل چمن و ... منظره ای دیدنی را در این منطقه ایجاد کرده اند.

کوهنوردی ، ماهیگیری با قلاب ، شنا ، قایق سواری ، امکان اسکی روی آب ، دیدن حیات وحش ، گردش در رودخانه ها از جاذبه های بوم گردی این منطقه است.در کف دریاچه ها ، جنگل انبوهی که در آستانه نابودی است. همچنین یک جنگل انبوه در قسمت بالای جنگل وجود دارد که در معرض خطر است. از بالا آب جوی به دریاچه می ریزد و به دریاچه منتهی می شود. تا دریاچه (گهر دوم یا پایین) رسید حدود 40 دقیقه راه است. عمق آن کم است و ماهی با کمی دقت در دیدن کف دریاچه دلپذیر است. آب 10 فوت مکعب در ثانیه جریان ورودی و خروجی حدود 20 فوت مکعب در ثانیه است. و با کمی حرکت به دریاچه کوچک و پس از طی مسافتی کوتاه به دریاچه گوهر بروید.یکی از دره های زیبا در اطراف دره دریاچه گهر ، نیگاه معروف است که با شقایق های رنگی پوشانده شده و لاله ها معکوس است. منطقه اشتورانكوه در شهرهای الیگودرز و آزنا واقع شده است.

نوشته شده در شنبه 29 خرداد 1400ساعت 12:35 توسط nazi